کد مطلب:33532 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

معنای ساده و روشن خود ناشناسی این است كه انسان اوصاف واقعی خودش را نداند. یكی از اوصاف جدی انسان همانا مسافر بودن وی است. یك مسافر اگر نداند كه مسافر است و خود را مقیم بپندارد، دچار خود ناشناسی می گردد و به دنبال آن از وی تصمیمات غلط، داوری های باطل و اقدامات ناصواب سر خواهد زد. مهمترین وصف این عالم و مهمترین وصف ما آدمیان در این عالم، فانی بودن است. ما باید سایر اوصاف خود را در سایه ی این وصف مان بشناسیم. ما اولا و با لذات به تعبیر منطقیین فرد كلی «فانی» هستیم. تمام دنیا را نیز باید به دو بخش قسمت كنیم: فانی و باقی. امیرالمومنین (ع) در خطبه ی متقین می فرمایند كه متقی كسی است كه:

قره عینه فیما لا یزول. و زهادته فیما لا یبقی

تمام دنیا و تمام آنچه را كه در برابرش ظاهر می شود به دو بخش تقسیم می كند: ماندنی ها و رفتنی ها. آنگاه ماندنی ها را دوست می دارد و نور چشم خود می داند و رفتنی ها را فرو می افكند و در آنها زهد می ورزد. این مهمترین تقسیم بندی در این عالم است.

[صفحه 102]

صفحه 102.